La 5-a de aprilo estas la datreveno de la morto (en 1934) de la napola poeto kaj verkisto Salvatore Di Giacomo (1860-1934),
eo.wikipedia.org/wiki/Salvatore_Di_Giacomo
Mi jam parolis pri li plurfoje, laste la 5-an de aprilo 2020.
www.bitoteko.it/esperanto-vivo/eo/2020/04/05/salvatore-di-giacomo-3/
Mi transskribas (en la napola dialekto, kaj en la traduko al Esperanto) la poeziaĵon «Marzo» (Marto), konatan ankaŭ kiel «Catarì» (Katarina), muzikigitan de Mario Pasquale Costa.
Mi aldonas:
– malnovan karton kun la reklamo de la kanzono,
– p.10 de “L’esperanto” 1971-160/161, kun la traduko al Esperanto de la poeziaĵo.
CATARÌ (MARZO)
Salvatore Di Giacomo, musica di Mario Pasquale Costa
www.youtube.com/watch?v=-g03RRg0kAw
Marzo: nu poco chiove
e n’ato ppoco stracqua
torna a chiòvere, schiove;
ride ‘o sole cu ll’acqua.
Mo nu cielo celeste,
mo n’aria cupa e nera,
mo d’ ‘o vierno ‘e ‘tempeste,
mo n’aria ‘e Primmavera.
N’auciello freddigliuso
aspetta ch’esce o sole,
ncopp’ ‘o tterreno nfuso
suspirano ‘e viole…
Catarì, che vuò cchiù?
Ntienneme, core mio,
Marzo, tu ‘o ssaje, si’ tu,
e st’auciello song’io.
°°°
MARTO
Vortoj de Salvatore Di Giacomo,
muziko de Mario Pasquale Costa
trad. Gaudenzio Pisoni
(“L’Esperanto” 1971-160/1961, p. 10)
(“Itala Antologio” 1987, p.437)
Jen marto; iom pluvas
kaj tuj la pluvo ĉesas;
regutas kaj malpluvas,
l’ akvon la sun’ karesas.
Ĉielo jam lazuras,
jam nigras la aero;
nun vintra ŝtorm’ trakuras,
printempas nun vetero.
Birdeto treme frida
la sunon nun deziras:
en tero kot-humida
la violet’ sopiras …
