Homoj

Domenico Modugno

La 6-a de aŭgusto estas la datreveno de la morto (en 1994) de la apulia (ne sicilia, kiel ofte oni opinias) kantaŭtoro, aktoro kaj radikala politikisto Domenico Modugno (1928-1994)

eo.wikipedia.org/wiki/Domenico_Modugno 

mondkonata precipe kiel aŭtoro (kune kun Franco Migliacci) kaj interpretisto de la kanzono “Nel blu dipinto di blu” (En blu’, farbita je blu’), konata ankaŭ kiel “Volare” (Flugadi).

Jam plurfoje mi parolis pri li; plej laste, la 9-a de januaro 2020.

www.bitoteko.it/esperanto-vivo/eo/2020/01/09/domenico-modugno-3/ 

Hodiaŭ mi transskribas, en la itala kaj en la traduko al Esperanto, lian kanzonon “Addio… addio.” (Adiaŭ… adiaŭ…).

La bildo montras la monumenton al Domenico Modugno (verkon de 2009 de la argentinano Hermann Mejer), en lia naskiĝurbo Polignano a Mare (Bari).


ADDIO… ADDIO

Domenico Modugno

www.youtube.com/watch?v=jHA0cr7vGBY

I miei sorrisi e i tuoi

si sono spenti.

Noi camminiamo insieme

e siamo soli,

ci restano soltanto

lunghi silenzi

che vogliono dire…

Addio… addio…

Il nostro amore

acqua di mare

è diventata sale;

le nostre labbra

inaridite

non hanno più parole.

Guardami… guardami,

lo sai che non è vero

non è vero

ch’’è finito il nostro amore.

Addio addio

Addio addio

Guardami……

guardami… guardami

ascoltami

fermati

non è vero

perché tu stai piangendo

perché noi lo sappiamo

che ci vogliamo bene

che ci vogliamo bene

e ci lasciamo

addio addio

addio addiooooo

°°°°°

ADIAŬ… ADIAŬ…

Domenico Modugno, trad. Luigi Minnaja

www.cinquantini.it/esperant/kantoj/modugno.html#ADIAUX…%20ADIAUX 

Ridetoj miaj, viaj

estingiĝis.

Ni promeadas kune,

tamen solaj;

nun restas al ni nure

longaj silentoj,

kun la signif’…

Adiaŭ… adiaŭ…

Ĉi nia amo

akvo de maro

nun jam fariĝis salo;

ĉi niaj lipoj

elsekiĝintaj

ne havas plu parolojn.

Vidu min… vidu min…,

vi scias:

ne estas vere,

ne ne vere,

ke finiĝis nia amo.

Adiaŭ! Adiaŭ!

Adiaŭ! Adiaŭ!

………..

……….

Vidu min… vidu min…,

aŭskultu min,

haltu vi.

Ne, ne vere,

ĉar vi estas ploranta,

ĉar ni ja bone scias,

ke ni nin interamas,

ke ni nin interamas…

kaj nin forlasas.

Adiaŭ! Adiaŭ!

Adiaŭ! Adiaŭ!

Respondi

Retpoŝtadreso ne estos publikigita. Devigaj kampoj estas markitaj *