La 9-a de aprilo estas la datreveno de la naskiĝo (en 1821) de la franca poeto, verkisto, eseisto kaj tradukisto Charles Baudelaire (1821-1867).
eo.wikipedia.org/wiki/Charles_Baudelaire
Mi jam parolis pri la la 9-an de aprilo 2019.
Mi transkribas (en la franca, en la itala kaj en Esperanto) la poeziaĵon “L’Horloge” (La Horloĝo – L’Orologio), el “Les Fleurs du mal” (La floroj de l’ malbono).
Mi aldonas:
– francan poŝtmarkon de 1951 honore al Charles Baudelaire;
– la kovrilon de eldono en Esperanto (“La floroj de l’ malbono”) de la poemkolekto “Les fleurs du mal”.
L’HORLOGE
Horloge! dieu sinistre, effrayant, impassible,
dont le doigt menace et nous dit: Souviens-toi!
Les vibrantes Douleurs dans ton coeur plein d’effroi
se planteront bientôt comme dans une cible;
Le Plaisir vaporeux fuira vers l’horizon
ainsi qu’une sylphide au fond de la coulisse;
chaque instant te dévore un morceau du délice
à chaque homme accordé pour toute sa saison.
Trois mille six cents fois par heure, la Seconde
chuchote: Souviens-toi! – Rapide, avec sa voix
d’insecte, Maintenant dit: le suis Autrefois,
et j’ai pompé ta vie avec ma trompe immonde!
Remember! Souviens-toi, prodigue! Esto memor!
(Mon gosier de métal parle toutes les langues).
Les minutes, mortel folâtre, sont des gangues
qu’il ne faut pas lâcher sans en extraire l’or!
Souviens-toi que le Temps est un joueur avide
Qui gagne sans tricher, à tout coup! c’est la loi.
Le jour décroît; la nuit augmente, souviens-toi!
Le gouffre a toujours soif; la clepsydre se vide.
Tantôt sonnera l’heure où le divin Hasard,
où l’auguste Vertu, ton épouse encor vierge,
où le Repentir même (oh! la dernière auberge!),
où tout te dira: Meurs, vieux lâche! il est trop tard!
Charles Baudelaire
°°°°°
L’OROLOGIO
Orologio! dio sinistro, spaventoso, impassibile,
il cui dito minaccia e ci dice: Ricordati!
I vibranti Dolori nel tuo cuore pieno di sgomento
si pianteranno presto come in un bersaglio;
il Piacere vaporoso fuggirà verso l’orizzonte
così come una silfide in fondo al retroscena;
ogni istante ti divora un pezzo di delizia
ad ogni uomo concessa per tutta la sua stagione.
Tremilaseicento volte l’ora, il Secondo
mormora: Ricordati! – Rapido con voce
da insetto, l’Adesso dice: Sono l’Allora
e ho succhiato la tua vita con il mio immondo pungiglione!
Remember! Ricordati, sciupone! Esto memor!
(La mia gola di metallo parla tutte le lingue).
I minuti, mortale mezzo pazzo, sono ganghe
che non bisogna farsi scappare senza estrarne oro!
Ricordati che il tempo è un giocatore ingordo:
vince senza barare, ad ogni colpo! È legge.
Il giorno declina, la notte cresce; ricordati!
L’abisso ha sempre sete; la clessidra si vuota.
Presto suonerà l’ora in cui il divino Caso,
l’augusta Virtù, la tua sposa ancora vergine,
lo stesso Pentimento (oh, l’ultimo rifugio!),
ti diranno: Muori, vecchio vigliacco! È troppo tardi!
Charles Baudelaire, trad. Antonio De Salvo
°°°°°
LA HORLOĜO
Horloĝ’! Fatala dio, terura, senkompata!
Per fingro ĝi minacas: “Jen tempo por memor’!
Vibrante la Doloroj en via tima kor’
sin plantos baldaŭ kiel en disko arkpafata;
Jam la Plezur’ vapora al horizonta fon’
rifuĝas kiel silfo al postkulisa vando;
ĉiu momento ŝtelas peceton el la frando
al homoj konsentita por tuta viv-sezon’.
La trimil-sescent-foje dum horo, la Sekundo
flustretas: Rememoru! Per insektvoĉa tint’
la Nuno jam parolas: Mi estas la Pasint’
kaj vian vivon suĉas mia rostret’ ĝis fundo.
Remember! Rememoru, fuŝul’! Esto memor’!
(Parolas ĉiujn lingvojn mia metala lango).
Ĉiu minut’, mortema stultulo, estas gango:
ne pigru ĝin elmini por ĝia kaŝa or’!
Memoru, ke la Tempo, ludant’ avida, prenos
sen tromp’, en ĉiu meto, la gajnon! Jen fatal’!
Memoru! Tago svenas; densiĝas nokt-vual’;
l’ abism’ soifas ĉiam; klepsidro tuj malplenos.
Baldaŭ la hor’ sonoros, kiam la di’ Hazard’,
la Virt’ majesta, via edzin’ ĝis nun virgino,
la Pento mem (ho lasta gastejo ĉe l’ vojfino!)
alkrios: Mortu, olda poltrono, troas tard’!”
Charles Baudelaire, trad. trad. Kálmán Kalocsay – Gaston Waringhien
“La floroj de l’ malbono”, La Laguna, Stafeto, 1957, p. 188-189
