La 16-a de marto estas la 100-jara datreveno de la naskiĝo de la itala (romanja) poeto, verkisto, scenaristo kaj pentristo Antonio Guerra, dirita Tonino Guerra (1920-2012),
it.wikipedia.org/wiki/Tonino_Guerra
fama pro poeziaĵoj kaj rakontoj ĉefe en la romanja dialekto, kaj pro la scenara aranĝo de pluraj sukcesaj filmoj, precipe “Amarcord” de Federico Fellini (“Amarcord”, skribita ankaŭ “A m’arcord”, estas ĝuste esprimo en romanja dialekto, kiu signifas “Mi memoras”).
La itala publiko, krome, konis lin pro liaj reklamaj aperoj en televido, en kiuj li lanĉis la sloganon “Optimismo estas la parfumo de la vivo!”.
Mi transskribas unu lian poeziaĵon, en la romanja originalo kjaj en ĝiaj tradukoj al la itala kaj al Esperanto.
Mi aldonas spritan desegnaĵon tiritan el la gazeto “La Settimana enigmistica”.
(dialetto romagnolo)
E’ PARADÉIS L’È BRÓTT
E’ paradéis l’è brótt
s’u n gnè un po’ d’animèli
s’u i mènca la girafa se còl lòngh
e al mièri di gazótt ch’i rèsta sòta tèra
in vòula piò te zil pri cazadéur.
Mo cum faràl se u i capita e’ mi ba
che pasa dò tre òuri dla su vciàia
s’una gatina biènca tla faldèda
e la mi ma ch’la pensa d’artruvè una gata
ch’l’è andè a muréi dalòngh, d’fura da chèsa.
Tonino Guerra, “La s-ciuptèda” (La schiopettata),
Faenza, Fratelli Lega, 1950.
Riprodotta in: “Tonino Guerra, a cura di Luca Cesari, L’infanzia del mondo, Opere 1946-2012”, Bompiani, Milano 2018, vol. I, p. 112
°°°°°
(traduzione in italiano)
IL PARADISO È BRUTTO
Il paradiso è brutto
se non c’è qualche animale
se ci manca la giraffa dal collo lungo
e le migliaia di uccelli che restano sotto terra
non volano più in cielo per i cacciatori.
Ma come farà se ci capita il mio babbo
che passa due tre ore della sua vecchiaia
con una gattina bianca in braccio
e la mia mamma che pensa di ritrovarci una gatta
che è andata a morire lontano, fuori di casa.
Tonino Guerra, trad. Antonio De Salvo
°°°°°
(traduko al Esperanto)
PARADIZO ESTAS MALBELA
Paradizo estas malbela
se tie ne estas iom da bestoj
se mankas girafo kun longa kolo
kaj la miloj da birdoj, kiuj restas subtere,
jam ne flugas al la ĉielo por la ĉasistoj.
Sed kiel faros, se tien li trafos, mia paĉjo,
kiu pasigas du tri horojn de sia maljunaĝo
kun blanka katino enbrake
kaj mia panjo, kiu pensas retrovi tie katinon,
kiu iris morti foren, ekster la hejmo.
Tonino Guerra, trad. Antonio De Salvo
